۱۳۹۶ آذر ۲, پنجشنبه

99




نشستن و انتظار کشیدن وقت و بیهوده تلف کردن برای من خیلی عذاب آوره
نمی تونم ازخونه بیرون برم چون باید مواظب عزیزترینم باشم .خوب خیلی هم بد نیست باید اینو قبول کنم .
ازیه جهت احساس پوچی میکنم .قبلن خودمو با کار بیرون سرگرم میکردم .

کار تو خیاط خونه خودم .کار و تولید لذت خاص خودشو داره .
کارکردن وخستگی ازکار و تلاش و نتیجه کار رو دیدن .کاش زمان برمیگشت به چند سال عقب 
 من میتونستم درست تصمیم بگیرم
میشد همون سالی که شراکت و بهم زدیم من با سهم خودم یه کارگاه کوچیک تر اجاره میکردم 
 با تولید کم شروع میکردم کاریکه باعث سرگرم شدن باشه .
 ازاین بیهودگی نجات پیدا میکردم .
اما چکنم که گاهی یک تصمیم اشتباه به کل روند زندگی لطمه میزنه .

ولی خوب بازجای شکرش باقیه که به لطف خدا سالم هستم حداقل میتونم رو پای خودم بایستم
وخودمو یه جوری سرگرم کنم .البته با کتاب خودن...کار با کامپیوتر و آشپزی و خانه داری!!!




 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.